جوکر که یکی از مشهورترین شخصیت های منفی تاریخ سینماست در اینجا قصد ندارد نمونه ای جدید و به روز شده از جوکر های تاریخ سینما( هیث لجر، جک نیکلسون؛ ..) باشد بلکه می خواهد تصویر شفافی از "واقعیت وجودی" تمام جوکرهایی باشد که تا پیش از این، آن ها را به فراخور جهان ابرقهرمانی شان، تصنعی و اغراق شده می شناختیم. روایتی واقع گرایانه تر از جوکرهای رانده شده. اثری که حتی برای مخاطب نا آشنا با جوکر هم جذاب می نماید و کاملا مستقل است.
جوکر تاد فیلیپس کنکاشی است روانشناسانه از درون انسان های طرد شده ای که برای بیان و بقای خود در میان آشفته بازاری از هرج و مرج روانی زندگی مدرن ، رفته رفته تغییر ماهیت داده تا نقش تازه ای در جامعه برای خود دست و پا کنند. نقشی که اگر چه به ظاهر بر خلاف معیارهای اخلاقی و انسانی است اما خود درواقع برخاسته از سرکوب همین معیارها ست در وجود آرتورهای ساده دل و مهربان که برای دیده شدن و هویت یافتن، در پشت نقاب رنگی یک دلقک، بازیگر تراژدی چرک و سیاه زندگی خود می شوند. با مجله اینترنتی شاخه همراه باشید.
از این منظر، فیلم جوکر اگرچه که از نظر موقعیت زمانی در دهه 80 رخ می دهد اما تاکید و تکرار بر انگاره های خشونت و قدرت در این فیلم، با زنمایی ای است از زندگی امروزی که می توان آن را به هر جامعه ای تعمیم داد. آیینه ای تمام قد چون آیینه ای که در جای جای فیلم آرتور را به ما معرفی می کند در برابر جامعه خود بگذارید تا جوکرها را ببنید؛ این است شالوده ایده اولیه این اثر پر از استعاره.
جوامعی که سنگ بنای بقا و قدرت خود را در چشم پوشیدن و نادیده گرفتن انسان هایی کم قدرت و به حاشیه رانده شده. بنا می کنند. همان چیزی که در افتتاحیه فیلم تاد فیلیپس می بینم به راستی ماهیت تمام این تراژدی جنون است؛ چند پسر بچه قوی هیکل که با تعریف خود از آرتور به عنوان فردی ضعیف ، کم جثه و بی قدرت ، خشونت خود را علیه او توجیه می کنند. آرتور جوان بی دست و پا و زخم خورده ای که در مقابل تمام نامهربانی ها به خنده های بی رحمانه و هیستریک خود پناه می برد، اما برای ماندن در میان این مردم تقلا می کند. او که دیگران بدون هیچ دغدغه ای می رنجانندش برای نرنجیدن مردم توضیح می دهد؛ کارتی که روی آن وضعیت پیچیده او شرح داده شده و از مخاطب می خواهد که او را تحمل کند و آزرده نشوند. چه چیزی می تواند انسانی تر از این باشد ؟ از این رو نسخه جدید جوکر نه مانند جوکرهایی که پیش از این دیده ایم، تجسم خشونت و انتقام جویی است که صحنه های خشن و زرد و خوردهای هالیوودی با استودیوهایی عظیم را می طلبد، بلکه به آسیب شناسی تحقیر و طرد شده گی می پردازد و در ریزترین بخش های زندگی گذشته این شخصیت کامیک بوکی و تبدیل شدن آن به جوکر واکاوی هنرمندانه ای می کند.

جوکر که یکی از مشهورترین شخصیت های منفی تاریخ سینماست در اینجا قصد ندارد نمونه ای جدید و به روز شده از جوکر های تاریخ سینما( هیث لجر، جک نیکلسون؛ ..) باشد بلکه می خواهد تصویر شفافی از "واقعیت وجودی" تمام جوکرهایی باشد که تا پیش از این، آن ها را به فراخور جهان ابرقهرمانی شان، تصنعی و اغراق شده می شناختیم. روایتی واقع گرایانه تر از جوکرهای رانده شده. اثری که حتی برای مخاطب نا آشنا با جوکر هم جذاب می نماید و کاملا مستقل است.
https://www.shakheh.com/fa/news/17648/%D8%AC%D9%88%DA%A9%D8%B1-%D8%AA%D8%B1%D8%A7%DA%98%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D8%AD%D9%82%DB%8C%D8%B1-%D9%88-%D8%B7%D8%B1%D8%AF-%D8%B4%D8%AF%DA%AF%DB%8C